 |
| Τα τελευταία λόγια του αδερφού μας "εσείς όμως να μείνετε μονιασμένοι, σας χαιρετώ με τη δεξιά χείρα τεταμένη" |
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ
Ήσουν πολλά πράγματα. Θα μπορούσες να είσαι φίλος, αδελφός, σύντροφος στη ζωή. Όμως, για όσους ζουν και αναπνέουν για την Ιδέα, ήσουν κάτι πολύ παραπάνω. Ήσουν συναγωνιστής.
Δεν θα γραφτούν αλήθειες στα "ρεπορτάζ" τους. Δεν θα ειπωθεί το όνομά σου με τον σεβασμό που του αρμόζει.
Αλλά εμείς ξέρουμε.
Γνώρισες τον αγώνα από πρώτο χέρι. Δεν λύγισες, δεν δείλιασες. Έδωσες μάχες στη δουλειά, στον δρόμο, στην ίδια τη ζωή. Κι όταν ο καρκίνος σε προκάλεσε, στάθηκες όρθιος μέχρι το τέλος.
Μικρόψυχοι και άθλιοι σε έκλεψαν, προσπάθησαν να σε εξαπατήσουν, πίστεψαν πως βρήκαν εύκολη λεία. Δεν ήξεραν. Πώς να ξέρουν;
Δεν ήξεραν πως δεν ήσουν σαν αυτούς.
Δεν ήξεραν πως κουβαλούσες ψυχή από ατσάλι.
Δεν ήξεραν πως δεν θα υποχωρούσες ποτέ.
Και όταν ήρθαν να σου πάρουν κι άλλα, τους έδειξες τι σημαίνει να είσαι Άνδρας.
Δημήτρη, τίμησες τη ζωή σου μέχρι το τέλος.
Έζησες και έφυγες όπως αρμόζει σε Έναν Μαχητή.
Ήσουν Έλληνας, Δημιουργός, Ιδεολόγος.
Δεν θα ξεχαστείς.
Θα ζεις στις μνήμες μας.
Θα ζεις στην Ιστορία.
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ
